Badly Drawn Boy · Paradiso · 25 september 2002 · €13

Volgens verscheidene bronnen zijn optredens van Badly Drawn Boy legendarisch. Over het algemeen betekent dit: legendarisch slecht. Ik heb wel eens ooit een optreden van hem gehoord bij Het Lek, waarbij enige leuke nummers werden afgewisseld met zeer vervelende intermezzo's. Gewapend met deze kennis zelf maar eens naar hem gaan kijken dan.

Ik denk dat ik de geruchtenmakers gelijk moet geven. Damon Gough maakt erg leuke muziek, maar hem live zien is bepaald geen pretje. Hij sjokt een beetje over het podium, doet geen enkele moeite om zijn nummers met dezelfde schoonheid als op plaat te vertolken en vindt zichzelf boven alles bijzonder gaaf. Hoewel gigantisch lang werd het nergens beter dan 'prima', en de meeste prima's zaten aan het eind. Sommige nummers werden afgebroken, sommige moesten opnieuw, en één moest opnieuw nadat Gough van woede zijn microfoonstandaard omver had gemept. Reden: hij zag wat mensen in het publiek door zijn nummer heen leuteren.

Laat ik het maar houden bij het kopen van zijn cd's. Voordat ik nog eens een keer per ongeluk een optreden bijwoon waar hij écht in een slechte bui is, en mensen klappen voor hun bek gaat verkopen.