Norfolk & Western, Sparklehorse · Tivoli, Utrecht · 22 november 2002 · €12

Sparklehorse-avond. Spannend, want ik had van Tony gehoord dat het in de Ancienne Belgique zwaar was tegengevallen. Linkous beschouw ik als één van de meest relevante artiesten van de laatste jaren. Voor deze avond zou hij een optreden geven met het enige andere vaste bandlid Scott Minor. Line-up: zang, gitaar, drums. De ontbrekende instrumenten werden uit de sampler gesleurd, en dat vind ik, om me even mild uit te drukken, vaak nogal een makkelijke oplossing: de structuur van de gespeelde nummers lag hiermee al volledig vast. Natuurlijk blijft de muziek, ook op deze manier, van een onbeschrijflijke schoonheid, maar van mijn favoriete band vind ik het toch tegenvallen. Ruimte voor improvisatie is er op deze manier niet, en je vraagt je af waarom dan niet gelijk àlle instrumenten, gitaar en drums incluis, van tape werden gehaald. Hoefde Linkous niet eens zijn compaan mee te nemen.

Toch wisten Linkous en Minor af en toe kippenvel te bezorgen: de zeer rustige nummers waarbij de sampler spaarzaam werd ingezet, zoals 'Sad and beautiful world', kwamen prachtig tot hun recht. Zo had eigenlijk het hele optreden moeten zijn. 'Tears on fresh fruit' is een geweldig nummer, maar alleen als je de hele band tot het uiterste ziet gaan om dat nummer te vertolken, zoals augustus vorig jaar in de Paradiso. Eén nummer werd gedaan met volledige line-up: de bevriende band Norfolk & Western deed mee met 'More yellow birds'.

Deze mij onbekende band was ook gelijk het zeer behoorlijke voorprogramma. Mooie, breed uitwaaierende nummers. Geweldig om te zien was de drumster, die een grote doos met allerlei instrumenten bij zich had en soms tegelijk drums en xylofoon bespeelde, en daarbij nog zong ook. Ze hadden zelfs een wind-machientje: een soort van wc-rol met een touwtje eraan, en als je dat voor de microfoon licht heen en weer schudde leek er een storm op te steken. De vaste windmachinespeler ontbrak, dus als er weer wat bas moest dreunen was het afgelopen met de storm.

Ik heb trouwens Linkous een handje gegeven, toen ik in de hal stond te kletsen en hij kwam langsgelopen. Ik wist gelijk geen zinnig woord meer uit te slaan.