Whiteboy night in de Ekko! Ik heb ernaar gezocht, en ik heb, een medewerker uitgezonderd, slechts één kleurling in het publiek weten te ontdekken. Zijn gitaarbandjes temperamentloos? Of willen wij bleekscheten eigenlijk gewoon niet meer doen dan op de maat met onze hoofden meeknikken, en aan het eind van een nummer plichtmatig applausideren? Met Tuiten maakte er nog de opmerking over dat ze "zowaar mensen hadden zien swingen!". Maar vooral bij een rechttoe rechtaan-gitaarband als Narrow kún je toch eigenlijk ook niet veel meer dan knikken met je hoofd?
Met steriel voor je uit staren heeft Kopna Kopna het duidelijk gehad en ze brengen dan ook met veel overtuiging en tomeloos enthousiasme De Funk terug in de gitaarmuziek. Soms sterk neigend naar Soul Coughing, maar over het algemeen volledig op zichzelf staand. En het werkte: mooi om te zien was de chemie tussen band en publiek, waardoor dit wat mij betreft het beste optreden was wat ik tot dusver van Rik Elsgeest en consorten heb gezien.
Met Tuiten kon wel wat van de geldingsdrang van Kopna gebruiken: waar laatstgenoemde zodanig op de voorgrond treedt dat je er eigenlijk niet omheen kan, verschool Met Tuiten hun zeer behoorlijke muziek achter de gimmick van goedgekleed voorkomen en rare fratsen zoals stofzuigers en strijkplanken op het podium. Alsof ze zichzelf geloofwaardigheid en experimenteerzucht wilden aanmeten. Niet echt nodig, want dat het goede muzikanten zijn bleek wel. De drummer, Nikolaus Baum, blijkt bovendien ook nog een zeer verdienstelijk grafisch ontwerper en zanger Danny Ball is professioneel mondharpist - daar hebben we zelfs een filmpje van.
Hoe het Kopna verder zou vergaan kregen we te horen tijdens een sneeuwballengevecht voor de Ekko. Een platendeal hebben ze nog altijd niet, dus naast doorrammen op de vaderlandse podia komt er in mei onder eigen beheer een cd van ze uit. Eindelijk, zou ik zeggen, want na twee fantastische demo’s, een zwik fantastische optredens en landelijke bekendheid door de (niet gewonnen) Grote Prijs, hadden ze die platendeal al lang en breed op zak moeten hebben. "Tja, het is niet anders", had toetsenist William erover te zeggen terwijl hij nog een paar sneeuwballen voor zijn flikker gegooid kreeg.
© fireflies.nl