Patronaat, altijd leuk. Het zal misschien de laatste keer geweest zijn, want in mei gaat het onder de sloopkogel om plaats te maken voor een groter podium. Met dezelfde naam, godzijdank hebben ze er niet het 'Haarlem Music Centre' of 'Rock Palace' voor verzonnen. Laten we nu maar hopen dat mensen als Jason Molina geen plaats hoeven te maken voor Gordons en Anouks.
Maar genoeg gezeurd, wat kregen we vanavond? Ondermeer een zeer bescheiden Burd Early. Hij stond in zijn eentje op het podium, maar gebruikte een techniek om zijn nummers toch mee van verschillende lagen te kunnen voorzien die ik eerder al zag bij de gitarist van Chacda: een gitaarlijn van twee akkoorden inspelen in een samplertje, dit constant laten herhalen, en het nummer er vervolgens omheen spelen. Klinkt beperkend, was het niet. De muziek was introvert, breekbaar, en zelf leek hij niet echt overtuigd van zijn kunnen. Het publiek was het hier niet mee eens, zo bleek. Mick Hart was on second. Hoewel zijn nummers mij wat te americana-country-poeha'erig waren, verdient hij lof puur voor zijn gitaartechniek. Zijn voorkomen deed, los van de muziek, denken aan het optreden van de Mountain Goats enige tijd geleden: hij ragde zo hard op zijn gitaar dat die bij elk volgende nummer opnieuw gestemd moest worden. En alsof de duivel ermee speelde roste ook Hart uiteindelijk zijn d-snaar doormidden. Dat hadden we kunnen zien aankomen.
Gordijn dicht, gordijn open en daar stond Jason Molina, maf hoedje op zijn hoofd, bijgestaan door een basgitarist en een drummer. Zwakke songs zal hij niet gauw schrijven, maar toch is de band-opstelling die we hier zagen en die schijnbaar ook is te horen op zijn jongste album 'Magnolia electric co.', niet Molina zoals ik hem het liefst hoor. In plaats van dat de songs worden aangedreven en gestuurd door zijn zang en gitaarspel, worden ze door de aanwezigheid van een fullblown band in bekende structuren gedwongen. Het mooist was dan ook de toegift, waarbij Molina, staand op de rand van het podium, voor een fluisterstille zaal (café incluis), onversterkt een laatste nummer speelde. Kippenvel.
Het Patronaat is schijnbaar het podium waar Molina zijn eerste optreden had. Tijdens het optreden van vanavond bracht hij dan ook een waardig saluut. Mocht je nog in het Patronaat komen voordat het wordt afgebroken, zoek dan rechts op het podium even naar zijn handtekening.
© fireflies.nl